مطالعه تطبیقی سیاستگذاری توسعه گردشگری در کشورهای ایران و مالزی

امروزه صنعت گردشگری به پدیده¬ای تأثیر گذار در اقتصاد جهانی تبدیل شده است بطوریکه بسیاری از کشورها این صنعت را به عنوان منبع اصلی درآمد، اشتغال، رشد بخش خصوصی و توسعه ساختار زیربنایی می¬دانند. کشورهای مختلف با توجه به ایدئولوژی حاکم در زمینه توسعه، راهکارهای متفاوتی را در زمینه توسعه صنعت گردشگری به کار می¬بندند. ساختار اقتصادی و سیاسی حاکم در هر کشور فرآیند و روند توسعه آن را تبیین می¬کند. هدف اصلی این پژوهش تحلیل و مقایسه روند سیاست¬گذاری و توسعه گردشگری در ایران و مالزی است تا با توجه به تفاوت¬ها و شباهت¬های موجود، چالش¬های پیش روی توسعه صنعت گردشگری کشور نمایان شود. این پژوهش با رویکردی کل¬نگر و روش کیفی علاوه بر استفاده از روش اسنادی با مطالعات میدانی و طراحی پرسشنامه و ارائه به کارشناسان و مسئولین دولتی به بررسی و تحلیل موضوع پرداخته است. نتایج حاکی از آن است که ضعف ساختار سیاستگذاری و برنامه¬ریزی با توجه به شاخص¬های حکمرانی از چالش¬های اصلی پیش روی توسعه صنعت گردشگری کشور می¬باشد همچنین نبود برنامه جامع توسعه گردشگری و ضعف بازاریابی از مسائل عمده ضعف صنعت گردشگری ایران در مقایسه با مالزی است. در پایان با توجه به موفقیت¬های کسب شده در مالزی، مطالعات صورت گرفته و نظرات کارشناسان، پیشنهاداتی جهت توسعه صنعت گردشگری ایران ارائه شده است.